Dinsdagochtend hebben we ingepakt, ontbijt en koffie gehaald voor onderweg en voorlopig afscheid genomen van Felipe.

De rit naar Antuco is nominaal 5,5 uur, maar met veel stops en file is dat natuurlijk langer. Ik zag er wat tegenop, maar uiteindelijk heb ik ook een stukje gereden.

Onderweg zijn we in Chichumbo gestopt, omdat ik nog naar een drogist wilde voor diverse benodigdheden. Chichumbo bleek nogal een chaotisch klein plaatsje te zijn. Waar we wilden parkeren stonden mensen met gele hesjes hun ding te doen, maar we konden er niet achter komen wat dat ding dan precies was. En vanwege ons gebrekkige Spaans en het vaak gebrekkige Engels aan Chileense kant (nee, dat is geen verwijt) wilden we ze liever vermijden. Het bleek dat ze alleen maar zorgden dat men in gelid parkeert, want dat moet van de politie. We zijn daar over de groentenmarkt gestruind, en hebben in de drogist met een uiterst vriendelijke medewerkster Duits gesproken en vervolgens nog een paar dingen bij een supermercado gekocht. Overigens vonden we het vrij lastig om plotseling van proberen Spaans te begrijpen en te "spreken" over te schakelen naar Duits. En zit soms mijn basis Frans en Latijn en introductie van Italiaans in de weg, hoewel het ook kan helpen. En mensen zeggen wel dat ze geen Engels kunnen begrijpen en spreken, maar ze weten meer dan ze denken. Het meisje op de markt durfde alleen niet zo goed, en dat snap ik.

Rond de tijd dat het donker werd zijn we in Antuco aangekomen. Daar had Vincent een huisje gereserveerd. Na doorverwezen te zijn door twee mensen kwamen we bij de uitbater (Ricardo) aan. Die sprak prima Engels, want anders hadden we helemaal niks van z'n waterval aan aanwijzingen over wandelen en eten begrepen. Het huisje is een blokhut, met alleen een houtkachel in de grote ruimte, en alleen warm water in de douche en vrij ongezellig hard en fel licht. Heel erg simpel en dat is even aanpassen, maar verder prima. Overigens wel WIFI (:

Nadat we de kachel goed aan hadden gekregen zijn we op het plein naar het aanbevolen restaurant gaan zoeken. Het restaurant was simpel maar de jongen die onze serveerder was maakte het helemaal goed met zijn energie en enthousiasme. En gelukkig sprak hij ook wat Engels. Het traditionele gerecht dat ik bestelde bleek stoofpot/soep te zijn, met aardappel, pompoen, rijst en een stuk rib met vlees. Erg verwarmend voor in de winter, en lekker, alleen net iets te veel. Het huisje was aardig verwarmd, en met mijn kruik erbij was het lekker in bed.

Ricardo had voor ons geregeld dat we woensdagochtend bij Juan, die een cafetaria heeft naast de huisjes, konden ontbijten. Ei, kaas, ham en brood, en een koffie met melk. Dat bleek een mok van een halve liter met warme melk te zijn, en een zakje Nescafe oploskoffie. Ik roep altijd wel dat ik mijn koffie het liefst als veel melk met een beetje koffie wil hebben, maar dit was wel erg extreem. Gelukkig prima te drinken. Vincent de koffieliefhebber is wat minder gelukkig hier. Na het ontbijt zijn we naar de vulkaan Antuco gereden, in het natuurpark Laguna del Laja. Dat werd zowaar bemand door een parkranger, dus we hebben ons netjes op de bezoekerslijst gezet. Ricardo had een wandelroute aanbevolen; niet te lang, met twee watervallen, lavarivier en zicht op een condornest. En het was mooi, en we kwamen pas andere mensen (een bus vol zesdeklassers) tegen toen we terugkwamen bij de auto. Daarna doorgereden naar het meer, achtervolgd door een andere bus vol zesdeklassers, waar we in de auto met zicht op het meer geluncht hebben. Ondertussen was het stevig gaan regenen, dus zijn we halverwege de middag richting blokut gegaan. Nog een paar boodschapjes gedaan in ons beste Spaans (helaas geen echte koffie gevonden, alleen maar meer oploskoffie). Ik heb warme chocolademelk gemaakt en handwas gedaan in de keukengootsteen met water uit de waterkoker en een reishanddoek als wringer. Nu ben ik weer bij met 5 dagen reisverslag. De regen is nu aangevuld met stevige wind, maar gelukkig heeft Vincent de houtkachel in beheer. Nog even foto's aan de reisverslagen toevoegen, nog een deel van het wasje uitwringen en dan kijken of ik pasta kan maken.

Wordt vervolgd, we zijn in Antuco tot 14 juni.